Τελείωσαν οι διακοπές των Χριστουγέννων και τα γιορτινά τραπέζια και όλοι λίγο - πολύ έχουμε επιστρέψει στην καθημερινότητα. Κάποιοι παλεύουν να χάσουν εκείνα τα 2 κιλά που πήραν στις γιορτές, μιας και δεν κατάφεραν να αντισταθούν στο μελομακάρονο και τον κουραμπιέ. Κάποιοι άλλοι, που μπορεί να έβαλαν λίγο παραπάνω από 3-4 κιλά (ήταν ωραία και η βασιλόπιτα) αναζητούν και άλλους τρόπους πέραν του ντουέτου άσκησης και διατροφής, για να αποχωριστούν τα κιλά των γιορτών. Αντί λοιπόν να κλείσουν το ψυγείο, να μπουν σε ένα σωστό πρόγραμμα διατροφής και να ξεκινήσουν γυμναστήριο, πάνε στον προσωπικό τους γιατρό και ζητούν να τους συνταγογράφησει χάπια για το αδυνάτισμα. «Με πήρε ασθενής μου, που την ξέρω πολύ καλά πόσο λιχούδα είναι, να μου πει να ότι ο σύζυγός της είναι άρρωστος, συμπτώματα, να ρωτήσει για συμβουλές και στο τέλος μου λέει το εξής: 'Γιατρέ μου, να σε ρωτήσω και κάτι άλλο. Εκείνα τα χάπια που είναι για να χάσεις κιλά, θέλω συνταγή ή πιάνω τα που το φαρμακείο έτσι; Δεν μας έφτανε που ο καθένας που είχε συμπτώματα, δεν άφησε οικογενειακό τραπέζι και εκδήλωση που δεν πήγε και κόλλησαν όλοι γρίπες και κορωνοϊούς, έχουμε και εκείνους που αντί να ράψουν το στόμα τους, θέλουν χάπια». Τα παραπάνω λόγια ανήκουν σε προσωπικό γιατρό, ο οποίος επικοινώνησε μαζί μας στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας, διότι έψαχνε να εξηγήσει την κατάσταση και πώς συμπεριφέρονται οι ασθενείς, καθώς υπάρχει πλέον φρενίτιδα τον τελευταίο χρόνο τουλάχιστον γύρω από τα σκευάσματα για τον διαβήτη που τα χρησιμοποιούν άνθρωποι που θέλουν να χάσουν κιλά.
Παγκόσμια φρενίτιδα
Η «φρενίτιδα» αυτή, η οποία έχει αποτέλεσμα πολλές φορές να δημιουργούνται ελλείψεις σε σκευάσματα και διαβητικούς να μην μπορούν να εξασφαλίσουν τα φάρμακά τους, την ίδια στιγμή που σκεύασμα όπως εκείνο της Ozempic, πωλούνται και στη μαύρη αγορά, δεν είναι κυπριακό φαινόμενο.
Ανά το παγκόσμιο, εκατομμύρια άνθρωποι καταφεύγουν σε χάπια και άλλου είδους αγωγές, προκειμένου να απαλλαγούν από τα περιττά κιλά, με τις φαρμακοβιομηχανίες να μην χάνουν ευκαιρία. Ενώ σήμερα υπάρχει ένας περιορισμένος αριθμός σκευασμάτων κατά του διαβήτη και της παχυσαρκίας, με πιο γνωστά το Ozempic και το Wegovy, στο τέλος της επόμενης πενταετίας, δηλαδή μέχρι το 2030 σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα του Bloomberg, θα είναι διαθέσιμα τουλάχιστον 15. Μάλιστα, αρκετά από αυτά δεν θα είναι ενέσιμα αλλά θα κυκλοφορούν σε μορφή χαπιού ή κάψουλας, σε μια προσπάθεια να γίνει ακόμα πιο εύκολη η ζωή των πολιτών.
Ψάχνουν το αντί- Ozempic
Η τρομερή δημοφιλία και τα αντίστοιχα τρομερά κέρδη που έφερε το, αρχικά προοριζόμενο για άλλο σκοπό, Ozempic της Novo Nordisk (η εταιρεία δίνει μάχη για να καλύψει τη ζήτηση των δύο αδυνατιστικών χαπιών της, των Ozempic και Wegovy, ενώ τα κέρδη της για το 2023 ξεπέρασαν το ΑΕΠ της χώρας στην οποία εδρεύει, της Δανίας) έχουν δημιουργήσει ένα άνευ προηγουμένου ανταγωνισμό, με εταιρείες από όλο τον κόσμο να έχουν ρίξει όλο το βάρος τους στο λανσάρισμα, όσο το δυνατό πιο γρήγορα χαπιών αδυνατίσματος με την ταχύτερη και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και τις λιγότερες δυνατές παρενέργειες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχει ξεκινήσει αυτό που οι αναλυτές διεθνώς ονομάζουν «φαρμακευτικός πόλεμος του αδυνατίσματος».
Δεν αλλάζει συνήθειες
Σε μια προσπάθεια να αντιληφθούμε καλύτερα πώς λειτουργούν αυτά τα σκευάσματα, για τα οποία γίνεται όλος αυτός ο ντόρος, ο «Π» επικοινώνησε με τον ενδοκρινολόγο δρα Κώστα Τουφεξή, ο οποίος μας ανέφερε αρχικά ότι «τα ενέσιμα/χάπια για τον διαβήτη, τα οποία βοηθούν στην απώλεια βάρους, ήρθαν και θα μείνουν στη ζωή μας». Έπειτα, εξήγησε ότι αυτό που συμβαίνει με το συγκεκριμένα σκευάσματα είναι ότι μειώνουν το αίσθημα της πείνας στο άτομο, την ίδια στιγμή που αυξάνουν το αίσθημα του κορεσμού, με αποτέλεσμα να τρώμε πιο μικρές μερίδες. Ερωτηθείς ως προς το αν αυτά τα σκευάσματα μπορούν να τα παίρνουν και άτομα που δεν έχουν διαβήτη, ανέφερε ότι τέτοιους είδους σκευάσματα συνταγογραφούνται σε άτομα που έχουν κάποιο πρόβλημα υγείας, όπως διαβήτη, άτομα που είναι παχύσαρκα και έχουν προδιάθεση για διαβήτη. «Αν πάρει κάποιος αυτά τα χάπια επειδή απλά θέλει να χάσει κιλά εγκυμονεί κινδύνους, γιατί μιλάμε για αγωγή που είναι εφ' όρου ζωής για κάποιον ασθενή. Το να λάβεις το χάπι ή το ενέσιμο, να χάσεις τα κιλά που θέλεις και μετά να διακόψεις την αγωγή, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα βάλεις πίσω το βάρος που έχασες αρχικά. Βέβαια, από την άλλη, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε και ποιες θα είναι μακροπρόθεσμα οι επιπτώσεις που θα έχει ένα άτομο που λαμβάνει μια τέτοια αγωγή για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς να υπάρχει επιστημονικά τεκμηριωμένος λόγος». Σημείωσε δε ότι υπάρχουν περιπτώσεις ατόμων που παίρνουν το χάπι ή το ενέσιμο, χάνουν τα κιλά που θέλουν, σταματούν απότομα την αγωγή, βάζουν πίσω το βάρος, και στη συνέχεια αντί να αντιληφθούν ότι πρέπει να αλλάξουν τρόπο ζωής και διατροφικές συνήθειες, επιμένουν στα σκευάσματα.
«Είναι πιο εύκολο να πας σε έναν γιατρό να σου γράψει μια ένεση ή ένα χάπι, να πληρώσεις και να πάρει την αγωγή η οποία θα κάνει τη δουλειά για εσένα, παρά να αλλάξεις συνήθειες», πρόσθεσε ο ενδοκρινολόγος, τονίζοντας ότι τώρα είναι της μόδας τα σκευάσματα αυτά, όπως συνέβαινε πριν από 10-15 χρόνια με τις εγχειρήσεις τύπου «δακτυλίδι». «Η διαφορά τώρα», πρόσθεσε, «είναι ότι φαίνεται πως τα χάπια ήρθαν για να μείνουν. Πριν 20 χρόνια είχαμε 3 χάπια τα οποία ήταν μόνο για τους διαβητικούς. Τώρα ο αριθμός των σκευασμάτων αυτών έχει αυξηθεί, και θα συνεχίσει να αυξάνεται όσο αυξάνονται οι διαβητικοί, οι παχύσαρκοι και γενικά οι άνθρωποι που θέλουν να χάσουν κιλά».
Σκευάσματα και για έφηβους
Απαντώντας σε ερώτηση ως προς το εάν τέτοιου είδους σκευάσματα ενδείκνυται να λαμβάνονται από παιδιά, σημείωσε ότι μέχρι το 2022 υπήρχε ένδειξη για χορήγησή τους μόνο σε άτομα άνω των 18 ετών, ωστόσο, «ο FDA σε μια προσπάθεια να καταπολεμήσει την παιδική παχυσαρκία, η οποία ειδικά σε χώρες όπως είναι η Αμερική αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς, επέτρεψε τη χρήση των εν λόγω σκευασμάτων σε έφηβους από 12 ετών, μόνο όμως σε παιδιά που εμπίπτουν στον ορισμό του 'παχύσαρκου. Είναι ένα 'όπλο' το οποίο μπορεί να βοηθήσει κάπως σ ’αυτή την επιδημία παιδικής παχυσαρκίας που βλέπουμε, όχι μόνο στην Αμερική, αλλά ανά το παγκόσμιο, σε χώρες όπως είναι η Κύπρος». Ωστόσο σημείωσε ότι « και εδώ χρειάζεται προσοχή, μιας και μιλάμε για παιδιά, νεαρούς έφηβους, που ιδανικά θα ήταν καλό να αλλάξουν διατροφικές συνήθειες και τρόπο ζωής, παρά να αρχίσουν από τόσο μικρή ηλικία τα φάρμακα». Γενικά, ο δρ Τουφεξής θέλησε να δώσει έμφαση στη μάστιγα της παιδικής παχυσαρκίας, καθώς, όπως είπε, επτά στα δέκα παιδιά που είναι παχύσαρκα, θα συνεχίσουν να είναι παχύσαρκα και μετά την ενηλικίωσή τους, «με ό,τι προβλήματα υγείας και αν αυτό συνεπάγεται».
